Ιδρυτική Διακήρυξη: Το Κοινωνικό Ωδείο είναι οι άνθρωποι και η μουσική

πηγή: ΑΥΓΗ / Π.Κρ.

«Σας παρακαλώ πολύ θα ήθελα να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους που έφτιαξαν το Κοινωνικό Ωδείο. Έχω παρτιτούρες και μουσικά όργανα από τα παιδιά μου, που δεν υπάρχουν πια, και θα ήθελα να τα διαθέσω. Ή αν είναι δυνατό, να μου δώσουν πληροφορίες μήπως μπορέσουμε να οργανώσουμε και στη γειτονιά μου ένα αντίστοιχο εγχείρημα». Η φωνή της κυρίας από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, αφοπλιστική. Η ευγένεια και ο τόνος της δεν άφηναν περιθώριο για καμιά άλλη σκέψη παρά για την απλή, απλούστατη διαπίστωση: πιάνει τόπο.

Το Κοινωνικό Ωδείο που εμπνεύστηκε μια ομάδα εθελοντών, καθηγητών μουσικής και μουσικών έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά και, κυρίως, να εμπνέει άλλους πολίτες για ανάλογες πρωτοβουλίες. Αυτή άλλωστε υπήρξε εξ αρχής η επιδίωξη. «Πίσω απ’ αυτή την κίνηση υπάρχει ένα πολιτικό πρόταγμα» μας λέει ο Στάθης Δρογώσης, που πρώτος έριξε την ιδέα για τη δημιουργία του Ωδείου. «Ευχής έργο είναι να δημιουργηθούν σε πολλές πόλεις, σε πολλές γειτονιές ανάλογες κινήσεις».

Advertisements

Υποσιτισμός και εθελοντισμός στο σχολείο: Αντιφάσεις και διλήμματα

του Παύλου Χαραμή, Εκπαιδευτικού, Αντιπροέδρου Κέντρου μελετών & τεκμηρίωσης ΟΛΜΕ

πηγή: ΑΥΓΗ

Οταν για πρώτη φορά τη φετινή σχολική χρονιά οι εφημερίδες έφεραν στην επιφάνεια κρούσματα υποσιτισμού παιδιών που επισημάνθηκαν σε σχολεία της χώρας, οι αρμόδιοι παράγοντες επέλεξαν την τακτική της συγκάλυψης: «Έσχατο μέσο της λαϊκίστικης προπαγάνδας» χαρακτήρισε με επιθετική ανακοίνωσή της τη σχετική ειδησεογραφία η ηγεσία του Υπ. Παιδείας τα μέσα του Οκτώβρη, επικρίνοντας εκείνους που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους ίδιους τους μαθητές» για να δημιουργήσουν προβλήματα. Σύντομα, ωστόσο, αυξήθηκαν τόσο τα σχετικά περιστατικά και τα αντίστοιχα δημοσιεύματα, ώστε περιορίστηκαν ασφυκτικά πλέον τα περιθώρια για τέτοιους χειρισμούς. Πολύ περισσότερο, καθώς πρόκειται για φαινόμενα που μέρα με τη μέρα ενισχύονται, παρακολουθώντας από κοντά τους δείκτες αύξησης της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Το σπουδαιότερο μάθημα είναι αυτό της αλληλεγγύης και του αγώνα

Πρωτοβουλία για δωρεάν μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου & Λυκείου στη Νέα Σμύρνη

Η οικονομική κρίση, η κλιμακούμενη φτώχεια και η ανεργία έχουν αφαιρέσει από πολλούς γονείς τη δυνατότητα να στηρίξουν οικονομικά τα παιδιά τους στη μάχη για τη μόρφωση και την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Εμείς, καθηγητές που ζούμε ή εργαζόμαστε στη Νέα Σμύρνη, μέλη του Σ.Ε.Φ.Κ. (Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών) σε συνεργασία με την Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης, διοργανώνουμε δωρεάν μαθήματα για παιδιά ανέργων, υποαπασχολούμενων ή γονιών με χαμηλό εισόδημα.

Πολιτισμός και αλληλεγγύη στην Κέρκυρα

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο λειτουργεί στην Κέρκυρα το Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι, ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικός χώρος, μία συλλογική προσπάθεια στη βάση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Πιο πρόσφατα, έχει δημιουργηθεί ένα εγχείρημα αλληλέγγυας οικονομίας, το Δίκτυο Ανταλλαγής Εργασίας και Προιόντων. Ο Λάμπρος Ντούσικος, μέλος των δυο πρωτοβουλιών, μεταφέρει την εμπειρία του και αναλύει αυτά τα εγχειρήματα.

Συνέντευξη στη Δώρα Χονδροπούλου / Red NoteBook:

μέρος 1 (εναλλακτικό πολιτιστικό εργαστήρι) – μέρος 2 (δίκτυο ανταλλαγής εργασίας και προιόντων)

Όταν η προσφορά γίνεται διεκδίκηση

Ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του Μνημονίου, οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές. «Κραχ» ανεργίας, ελαστική απασχόληση, διάλυση του κοινωνικού κράτους, φτωχοποίηση των εργαζομένων. Εξάλλου κανείς δεν περιμένει τις δημοσκοπικές έρευνες για να καταλάβει το «κλίμα»: απόρριψη της κυβερνητικής πολιτικής και διάχυτη απαισιοδοξία για το μέλλον, καθώς, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες προβολής εναλλακτικής άποψης, η πλειονότητα της κοινωνίας φαίνεται εγκλωβισμένη στην κυρίαρχη πολιτική (που απορρίπτει) αδυνατώντας να βρει διέξοδο. Δεν είναι τυχαίο ότι η συνηθέστερη κριτική στην αριστερά είναι «καλά τα λέτε, αλλά αυτά δεν γίνονται».

Η ιστορία, όμως, όπως πολλές φορές έχει ειπωθεί και ακόμη περισσότερες έχει η ίδια αποδείξει, δεν σταματά ποτέ. Μια φράση που, αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά γύρω του, θα δει και πάλι να επιβεβαιώνεται. Στις πλέον σκληρές συνθήκες για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, νέες μορφές δράσης και αντίστασης ξεπηδούν σχεδόν σε κάθε γειτονιά.

Για το Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι Κέρκυρας

«Γεννήθηκε» πριν από ένα χρόνο, από μια ομάδα καθηγητών που μαζί με φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου και ενεργούς πολίτες της Κέρκυρας, αποφάσισαν να ιδρύσουν μια απλή ένωση φυσικών προσώπων. Όπως εξήγησε ο Λ. Ντούσικος: «Η ιδέα ήταν απλή, όλοι μπορούμε να διδαχτούμε και να διδάξουμε, όλοι μπορούμε να ανταλλάξουμε δωρεάν τις γνώσεις μας και να αναπτύξουμε ένα πεδίο άμεσης συλλογικής δράσης, ενισχύοντας είτε τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες, είτε τους οικονομικούς μετανάστες, είτε όσους ποτέ δεν είχαν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους.

Έτσι δημιουργήθηκε το Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι Κέρκυρας, ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικός χώρος, που δραστηριοποιείται στα πεδία της εκπαίδευσης και του πολιτισμού, με στόχο την έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη».